że zmarły czy jego krewni w intencji zbawienia duszy zbudowali drogi, groble lub mosty. Nie ma ani jednej wzmianki o budowie kaplicy czy kościoła. Pokrywa się to z danymi źródeł narracyjnych, iż biskupi misyjni nie mieli stałej siedziby. Stąd ważniejsze niż budowa obiektów sakralnych było w XI w. utrzymywanie dróg w dobrym stanie i budowa mostów. Umożliwiało to dotarcie do najdalszych zakątków kraju (Szwecja do tej pory jest przecież pokryta bezkresnymi lasami, poprzecinana licznymi jeziorami polodowcowymi). Wznoszenie kościołów, pomijając siedziby biskupstw, to dopiero XII wiek.<br>Po wypędzeniu króla Inge Starszego na tron powołano jego szwagra Blot-Swena (blot - krwawa ofiara), gdyż - jak