stopnia. Myśli jego biegły w dwóch kierunkach równolegle: pierwszy - że doktor Tamten wy szedł już na ulicę, drugi - że na pewno żona i dzisiaj pożegna się na progu sypialni.<br>Zapalił papierosa, ręka mu drgała. W otwartych drzwiach sypialni na pomarańczowym tle zjawiła się ciemna postać żony. Widmar zapytał:<br>- Rebeko? - a w duchu westchnął z ulgą: "Doktor Tamten już sobie poszedł." Przy świetle palącego się papierosa rozróżnił kochaną twarz. Żona stała nieruchomo, może czekała.<br>- Rebeko? - powtórzył pytająco. Myślał: "Czy skinie palcem?" Tęsknił za nią jak młody narzeczony, gotów był zaraz uklęknąć i całować jej nogi. Lecz nie dała żadnego znaku, na jaki czekał