dziewczyno, spal mi się, spal!<br>Jednaka we mnie radość i żal -<br> Czyli ja w zbożu,<br> Czy w twoim łożu,<br> Czy wpośród fal.<br><br>Dwa ciała w mroku! Nie bój się, nie!<br>Wraz z tobą ginę w tym samym śnie -<br> Kto zwiedził ziemię,<br> Ten duchem drzemie<br> Na jezior dnie!</><br><br><div type="poem" sex="m"><tit>DWOJE LUDZIEŃKÓW</><br><br>Często w duszy mi dzwoni pieśń, wyłkana w żałobie,<br>O tych dwojgu ludzieńkach, co kochali się w sobie,<br><br>Lecz w ogrodzie szept pierwszy miłosnego wyznania<br>Stał się dla nich przymusem do nagłego rozstania.<br><br>Nie widzieli się długo z czyjejś woli i winy,<br>A czas ciągle upływał - bezpowrotny, jedyny.<br><br>A gdy zeszli się, dłonie