wewnętrznym albo dokrewnych. Gruczoły dokrewne odznaczają się przede wszystkim brakiem przewodów wyprowadzających, w związku z czym wytwarzane substancje są wydzielane bezpośrednio do krwi. Warunkuje to drugą cechę tych gruczołów, polegającą na ścisłej łączności z naczyniami krwionośnymi, które odgrywają rolę przewodów wyprowadzających. Ułożenie i struktura naczyń krwionośnych zapewniają szybkie zaopatrzenie gruczołów w dużą ilość krwi. Tętnice doprowadzające krew do narządu mają światło o dużej średnicy, a naczynia włosowate wytwarzają gęstą sieć, przy czym z reguły mają one charakter zatok (sinusoidów). W ten sposób wydzielina może szybko dostawać się do krwiobiegu. W większości gruczołów dokrewnych ponadto komórki gruczołowe stykają się bezpośrednio z kapilarami (brak błony