kobierce były barwione wyłącznie barwnikami naturalnymi. Z indygo otrzymywano kolor niebieski, z szafranu i liści winorośli żółty, z soku wiśni czerwony, a z łupin orzechów, tytoniu i herbaty - różne odcienie brązowego i czerni. Mieszając ze sobą te podstawowe barwy, uzyskiwano odcienie pośrednie, a więc praktycznie dysponowano całą paletą barw. Oczywiście w dzisiejszych czasach niemożliwe jest już tak ścisłe przestrzeganie tradycji przy produkcji dywanów. Są one po staremu tkane ręcznie, z naturalnych surowców, ale barwione już sztucznymi farbami. Nikt nie odważył się jednak sprofanować ich środkami zapobiegającymi ich poplamieniu, wnikaniu w głąb kurzu lub powodującymi, że stają się trudne do strawienia przez ogień. Orientalne