Typ tekstu: Książka
Autor: Przewłocki Stefan
Tytuł: Geodezja dla inżynierii środowiska
Rok wydania: 1998
Rok powstania: 1997
Autor: Przewłocki Stefan
Tytuł: Geodezja dla inżynierii środowiska
Rok wydania: 1998
Rok powstania: 1997
od zera są w przybliżeniu równoliczne,
c) ze wzrostem wartości bezwzględnej błędu bardzo szybko maleje częstość jego występowania, tzn. przedziały w miarę oddalania się od zera stają się coraz prędzej mniej liczne, a nawet puste.
Te dość naturalne założenia prowadzą do prawa rozkładu błędów, opisanego funkcją
Prawdopodobieństwo popełniania błędu zawartego w granicach od , które oznaczać będziemy symbolem , jest funkcjonalnie zależne od wielkości błędu oraz proporcjonalne do wielkości przedziału
W myśl hipotezy Hagena: a) prawdopodobieństwo popełnienia błędu mniejszego jest większe niż błędu większego, b) błędy prawdziwe równe co do bezwzględnej wartości występują z tym samym prawdopodobieństwem, a suma błędów przypadkowych dąży do zera
c) ze wzrostem wartości bezwzględnej błędu bardzo szybko maleje częstość jego występowania, tzn. przedziały w miarę oddalania się od zera stają się coraz prędzej mniej liczne, a nawet puste.
Te dość naturalne założenia prowadzą do prawa rozkładu błędów, opisanego funkcją
Prawdopodobieństwo popełniania błędu zawartego w granicach od , które oznaczać będziemy symbolem , jest funkcjonalnie zależne od wielkości błędu oraz proporcjonalne do wielkości przedziału
W myśl hipotezy Hagena: a) prawdopodobieństwo popełnienia błędu mniejszego jest większe niż błędu większego, b) błędy prawdziwe równe co do bezwzględnej wartości występują z tym samym prawdopodobieństwem, a suma błędów przypadkowych dąży do zera
od zera są w przybliżeniu równoliczne,<br>c) ze wzrostem wartości bezwzględnej błędu bardzo szybko maleje częstość jego występowania, tzn. przedziały w miarę oddalania się od zera stają się coraz prędzej mniej liczne, a nawet puste.<br>Te dość naturalne założenia prowadzą do prawa rozkładu błędów, opisanego funkcją<br><gap><br>Prawdopodobieństwo popełniania błędu zawartego w granicach od <gap>, które oznaczać będziemy symbolem <gap>, jest funkcjonalnie zależne od wielkości błędu <gap> oraz proporcjonalne do wielkości przedziału <gap><br><gap><br><gap><br>W myśl <HI rend="italic">hipotezy Hagena</HI>: a) prawdopodobieństwo popełnienia błędu mniejszego jest większe niż błędu większego, b) błędy prawdziwe <gap> równe co do bezwzględnej wartości występują z tym samym prawdopodobieństwem, a suma błędów przypadkowych <gap> dąży do zera
