tego zakresu (artykuły, recenzje, notki recenzyjne), co więcej, do każdego numeru tego periodyku dołączana jest &lt;hi rend="italic"&gt;Bibliografia bieżąca historii nauki i techniki&lt;/hi&gt;. Nie było więc żadnych trudności, aby ułatwić młodym czytelnikom książki dalszą pracę samokształceniową w zakresie historii chemii. Trudno mi rozstrzygnąć w jakiej mierze są to uchybienia ze strony autora, w jakim stopniu zaś wynikają one z przyjetej konwencji wydawniczej.<br> Przejdę obecnie do uwag merytorycznych. Od razu chcę stwierdzić, że książka J. Sikory podoba mi się jako praca popularnonaukowa i to niezależnie od pewnych uwag krytycznych. Materiał z dziejów chemii dobrany został ciekawie, chociaż jest to wybór na pewno dyskusyjny. Jest bowiem sprawą