i rozdawania dóbr monarszych bez zgody senatu wyrażanej na sejmie. Godziło to w interesy możnowładców, którzy czerpali ogromne dochody z tytułu użytkowania majątków królewskich, tzw. królewszczyzn, a dotyczyło przede wszystkim posiadłości zastawianych przez Władysława III, Kazimierza Jagiellończyka i Aleksandra na potrzeby wojenne. Także przeciw warstwie możnowładczej był skierowany zakaz łączenia w jednym ręku wyższych urzędów duchownych (biskupich) i świeckich (wojewodzińskich) z urzędem kanclerza lub podkanclerzego.<br><br>Kolejny sejm odbył się w 1505 r. w Radomiu. Uchwalono tam słynną konstytucję - tak nazywano w dawnej Polsce wszelkie ustawy sejmowe - Nihil novi: "ponieważ prawa ogólne i ustawy publiczne dotyczą nie pojedynczego człowieka, ale ogółu narodu, przeto na