Arles (Francja) formułuje pierwszy oficjalny zakaz samobójstwa (odnoszony początkowo tylko do służby). Sto lat później, w roku 563, synod w Bradze (Hiszpania) odmawia samobójcom prawa do obrzędów pogrzebowych, eucharystii oraz nakazuje karać ekskomuniką (kanon XV). Ich majątek konfiskowano, a zwłoki poddawano niekiedy egzekucji. Najpierw jednak autorytety, powoływane także do orzekania w kwestiach zabójstwa, wytaczały nieboszczykom proces.<br><br>Dokonywanie pośmiertnej egzekucji na zwłokach odbywało się zgodnie z lokalnymi zwyczajami. W Bordeaux ciało zabójcy wieszano za nogi, w Abbeville włóczono je po ulicach, w Lille zmarłego wieszano, zmarłą palono. Nawet stwierdzenie obłędu przed śmiercią nie było okolicznością łagodzącą.<br><br>Prawo karne ustanowione przez Ludwika XIV w