żeby dla &lt;gap&gt;(gdzie &lt;gap&gt; A dążyło do czystego pola cechowania: <br>&lt;gap&gt;<br>czyli żeby w tej granicy F &#155;0. <br>Aby rozwiązać (7.36), spróbujmy podstawić następującą postać rozwiązania <br>&lt;gap&gt;<br>&lt;page nr=102&gt;<br>Własności takiej reprezentacji grupy SU(2) są opisane w dodatku A.3. Żądamy, aby w &lt;gap&gt;, czyli żeby pole Aľ dążyło do czystego pola cechowania <br>w nieskończoności - wtedy dwuforma F dąży do zera w nieskończoności i energia <br>takiego rozwiązania ma szansę być skończona. <br>Zgodnie ze wzorami z dodatku A.3, <br>&lt;gap&gt;<br>&lt;page nr=103&gt;<br>Bardzo istotną własnością tego rozwiązania jest fakt, że rzeczywiście f (r) &#155; 1 dla &lt;gap&gt;. Jak już mówiliśmy, oznacza to (patrz równanie (7.39)), że dla dużych r