sylwetki dzieci, które przynoszą na świat pełnię swojego dorosłego losu. Jak pisze Olga Tokarczuk: <br>&lt;gap&gt;<br> Nowym gatunkiem prozy współczesnej są próby twórczej rekonstrukcji korzeni jednostkowej lub rodzinnej tożsamości. Taką grę z własną przeszłością prowadzili starsi pisarze - Leopold Buczkowski, Tadeusz Konwicki, Andrzej Kuśniewicz, Włodzimierz Odojewski. Jednakże młodsi pisarze swobodniej kreują własną tradycję - w oparciu o nikłe ślady pamięci rodzinnej. Ich rodzinna okolica czy miasto stają się osobnym światem, np. Gdańsk w Weiserze Dawidku Pawła Huelle, Zamość w Zagładzie Piotra Szewca, Rodzinna okolica zostaje często wzbogacona o wymiar kosmiczny, np. kraina mitycznego Pradziadka w Białym kamieniu Anny Boleckiej. Do tej kategorii "mitycznej ojczyzny duszy" należy również