obozie bitewnym w Oblężeniu Warszawy; gdzie indziej również w koronie paradował doża.<br>Fatalnie przebiegało przygotowanie przedstawień. Każda sztuka była wystawiana z reguły tylko jeden raz, ponieważ, jak twierdził krytyk, publiczność wileńska tylko raz jest w stanie zapełnić salę; toteż aktorzy nie przygotowywali ról, nie odbywały się próby, a jako statystów w ostatniej chwili angażowano przygodne osoby z ulicy. Nadto, by rozbawić publiczność, aktorzy "robią nieprzyzwoite żarty".<br>Są w tym artykule także osobne uwagi o wystawianiu opery - po ich lekturze łatwo zrozumieć, że wieczór w wileńskim teatrze mógł być dla Mickiewicza raczej źródłem rozrywki nie zaś estetycznej inspiracji. Oto i tu prób z reguły