a operetką, w kawiarni na Marszałkowskiej przy bitej śmietanie; kelnerki już mnie znały, bo zamawiałam zawsze to samo. Resztę w domu, siedząc w kąpieli i kładąc książki na deseczce, umocowanej nad wanną. Zdarzało mi się zasnąć ze zmęczenia, bo taniec jest ciężką pracą. Okazało się jednak, że mam coś nie w porządku z kręgosłupem i muszę natychmiast naukę tańca przerwać.<br>Wśród takich zajęć zdałam maturę i pojawiło się pytanie, co dalej. Myślałam naturalnie o ASP. Moja koleżanka Zosia Dziwirska wybierała się do szkoły teatralnej i poprosiła, żebym z nią poszła na zwiady, bo sama się boi. Chciałyśmy zasięgnąć informacji w punkcie konsultacyjnym