właśnie! - przypominam sobie. - Była pani na pewno akurat w tym szpitalu, kiedy wyprowadzałem się z "Wandy". Dlatego nie pożegnałem się z panią. Mam nadzieję, że pani siostrzenica powtórzyła, jak mi było z tego powodu przykro. Pani Kozicka:<br>- Powtórzyłam! Powtórzyłam! Może być pan całkiem spokojny: pod względem towarzyskim jest pan zupełnie w porządku.<br>Pani Rogulska:<br>- Proszę kiedy wpaść do nas. Mój brat też się bardzo ucieszy. Chociażby jutro. Na przykład na herbatę. Co pan robi jutro? Albo jeszcze lepiej pojutrze, w niedzielę o piątej.<br>Odpowiedziałem śmiejąc się:<br>- O piątej? Będę miał zaszczyt być na fajfie u państwa. Rozmawiając wyszliśmy z kościoła i przystanęli