Odchyłki te należy wyeliminować wprowadzając poprawki &lt;gap&gt; dla kątów &lt;gap&gt;. Wartości poprawek, które można obliczyć z zależności &lt;gap&gt;, zaokrągla się do wartości równych wielokrotności 0,5&lt;HI rend="italic"&gt;t&lt;/HI&gt; (t - dokładność odczytu teodolitu).<br>&lt;gap&gt;<br>Omówimy teraz zasady wyznaczania odchyłki między sumą przyrostów współrzędnych obliczonych a sumą teoretyczną. W tym celu załóżmy, że mamy do czynienia z ciągiem w przybliżeniu prostoliniowym i równobocznym skierowanym wzdłuż osi &lt;HI rend="italic"&gt;y&lt;/HI&gt;. Na wielkość odchyłki liniowej &lt;HI rend="italic"&gt;f l&lt;/HI&gt; będą miały wpływ dwa elementy: błędy pomiaru długości boków w ciągu &lt;HI rend="italic"&gt;m li&lt;/HI&gt; i błędy przynależnych im azymutów &lt;gap&gt;. Błędy azymutów (mimo wyrównania kątów) mają wpływ na wielkość odchyłki liniowej, bowiem poprawki dodawane do kątów &lt;gap&gt; mają wartość przeciętną