prac opierane były na ogół na przeświadczeniu, że tak powinno być, przy czym przeświadczenie to tylko w minimalnym stopniu poparte było dokumentacją wewnętrzną biblioteki (karty czytelników w wypożyczalni, zeszyty ewidencji informacji, zeszyty odwiedzin w czytelni). Wynikiem takiego stanu rzeczy był bierny stosunek bibliotek publicznych do potrzeb informacyjnych środowiska. Bibliotekarze potrafili w przybliżeniu określić bieżące zainteresowania użytkowników, natomiast wszystkie nowe tematy z reguły ich zaskakiwały, musieli je więc "doganiać" z wciąż niedoskonałym i niewystarczającym warsztatem informacyjnym. Niektóre tylko biblioteki potrafiły określić swoje miejsce w systemie obsługi informacyjnej środowiska. Program zakłada, że podstawą szczegółowego planu działalności informacyjnej każdej biblioteki jest charakterystyka terenu objętego jej