Nielsena-Olesena. (Abrikosov 1957, Nielsen, Olesen 1973). Wir ten traktujemy jako rozwiązanie w trójwymiarowej przestrzeni, ale niezależne od jednej współrzędnej (wybranej jako z) i ze znikającą składową pola Az. Wiry tego typu występują w nadprzewodnikach II rodzaju, gdy pole magnetyczne wnika w tej postaci do wnętrza. Promień takiego wiru jest w przybliżeniu równy głębokości wnikania . i wiry takie nie niszczą nadprzewodnictwa, o ile nie zaczynają wypełniać całej próbki (w teorii nierelatywistycznej nadprzewodnictwo <br>jest zniszczone tylko w samym centrum wiru na obszarze rzędu długości koherencji, która w nadprzewodnikach II rodzaju jest znacznie mniejsza niż głębokość wnikania - efektu tego nie ma w teorii relatywistycznej