w sprzeczności z tradycyjnie pojmowaną suwerennością. Uważam więc, że rozważania o sile tradycji i ducha narodu mają znaczenie aktualne w momencie, gdy niemal bez protestów poszczególne narody pragną stać się członkami zjednoczonej Europy i podlegać jej prawom. Czy nie należy krytycznie odnosić się do tego procesu? Czy można uznać, iż w rzeczywistości dominują w Europie jego zwolennicy? Jak pogodzić z tym jednoczesne nasilenie wojen religijnych i narastanie nacjonalizmu na naszym kontynencie?<br>Nieznane były dawniej w Polsce nawoływania do nieprzestrzegania prawa. Po 1989 roku poszczególni politycy, a nawet prezydent, nakłaniali do nierespektowania prawa. Jednym z motywów ma być fakt, iż zostało ono uchwalone