ciepłolubne i widne zarośla oraz murawy kserotermiczne z klasy Festuco-Brometea (156 gat.)." Wszystko w tym rozdziale oparte jest na jakże zwodniczym wyczuciu, a trochę chyba na "Roślinach polskich" natomiast "Flory polskiej" czy "Flory Tatr" autor już nie uwzględniał. Nie posługiwał się też żadnymi dziełami obcymi (0 (zero) obcych publikacji w spisie literatury!), nawet tak podstawowymi jak Meusel (1943), Meusel, Jager, Weinert (1965), Hulten (1958), (1962), czy "Flora europaea" , bez których nie sposób wprost pisać o elementach geograficznych flory w Europie i w Polsce. Jeśli badania florystyczne można w ostateczności ograniczyć do jednego województwa, to opracowania geobotanicznego w tak wąskich ramach zamknąć