wspólnym programie: jak czytelnik łatwo zauważy, wśród współautorów znaleźć można przedstawicieli różnych pokoleń, pisarzy uprawiających różne gatunki, posługujących się różnymi stylami i poetykami, nie zawsze zbieżnych ze sobą nawzajem w kwestiach światopoglądowych. Nie jest wreszcie - co trzeba szczególnie mocno podkreślić - fanaberią kilkunastu literatów, którzy równie dobrze mogliby publikować swoje utwory w sposób "normalny". Przeciwnie. Nie od rzeczy może będzie wspomnieć, że w trakcie zbierania materiałów do pierwszego numeru "ZAPISU", kiedy w sposób nieunikniony zaczęły się rozchodzić wieści o tej inicjatywie wydawniczej, niektórzy spośród nas wzywani byli na rozmowy przez odpowiedzialnych za politykę kulturalną wyższych urzędników. Gdy działacze ci żądali od nas odstąpienia