szachowych. <br><br>Rok później, w mistrzostwach Torunia, pokonałem w partii turniejowej Maksymiliana Matowskiego, wówczas czołowego toruńskiego szachistę. Partię tę uznano za najlepszą partię turnieju i ogłoszono w tygodniku "Tydzień Literacki Polski Zbrojnej" 29 maja 1938 roku. W tymże roku ponownie wziąłem udział w turnieju o Puchar Prezydenta Miasta Torunia. Wygrałem go w stu procentach i zdobyłem puchar ufundowany przez ówczesnego Prezydenta Torunia Leona Raszeję. <br><br>Czas okupacji spędziłem w Toruniu. Nie straciłem wtedy kontaktu z szachami, ponieważ brałem udział w turniejach organizowanych konspiracyjnie w mieszkaniach. <br><br><br><br><br>Zaraz po uzyskaniu niepodległości toruńscy szachiści wznowili działalność i już w 1945 roku zorganizowali mistrzostwa Torunia, które wygrałem. Otrzymałem wówczas