lobby antyalkoholowego było w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych Biuro Pełnomocnika Ministra Zdrowia ds. Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Biuro skupiało wokół siebie szerokie grono osób związanych z lecznictwem, jego reprezentanci brali udział w debatach sejmowych. Jego włączenie się do dyskusji nad polityką alkoholową wymusiło na lobby alkoholowym wiele kompromisów. Kompromisowe rozwiązania wypracowywane w toku burzliwych obrad sejmowych raz bardziej zadawalają jedną stronę, innym razem drugą. Problem w tym, że rozstrzygnięcia prawne, które nie satysfakcjonują producentów alkoholu nie są przez nich respektowane (Grudziak-Sobczyk,1993). Zmobilizowanie opinii publicznej, w obronie obowiązującego prawa jest bardzo trudne. Choćby dlatego, że prasa czerpiąca znaczną część swoich zysków z