wszystkie możliwe i dające jakieś profity stanowiska. Był to czas konsumowania ozdrowieńczych skutków gorzkiej terapii zaaplikowanej polskiej gospodarce przez Leszka Balcerowicza i jego ludzi, okres coraz silniejszego wzrostu gospodarczego zapoczątkowanego już w 1992 r., napływu pierwszych liczących się inwestycji zagranicznych. Dlatego gdy prawica wróciła do władzy w 1997 r., musiała w trybie nie cierpiącym zwłoki zainicjować nową falę reform i przekształceń, z którymi należało wystartować już przed czterema laty. Co więcej, trzeba było to dzieło podjąć w trudniejszych niż przed czterema laty warunkach, bo w okresie stagnacji gospodarczej w całym świecie, która utrudnia nasz eksport i dławi wzrost. Dlatego lewica kojarzy się