wypowiedzieć nadzieję, że naród nasz może nie jest już magmą, nie jest miazgą, że "&lt;q&gt;naród jest jak lawa&lt;/&gt;", Konwicki robi z Mickiewiczowskich &lt;name type="tit"&gt;Dziadów&lt;/&gt; film pt. &lt;name type="tit"&gt;Lawa&lt;/&gt;.<br>Finał epoki, który zaczął się w połowie lat siedemdziesiątych, w stanie wojennym zaostrzył i jaskrawo uwidocznił kłopoty z "wyrażalnością". Nawet Miron Białoszewski, który przynajmniej w zakresie potocznych obserwacji nie znał pod tym względem żadnych przeszkód, w stanie wojennym stwierdzał, że "to nie da się przepisać z faktyczności na wyrażalność". Wśród tekstów znanych autorów jedne wydają się banalne, inne urojone, inne znów tak haniebne, że rozchodzą się z powszechnymi odczuciami moralnymi; jedynie utwory przewrotne, groteskowe, kpiarskie, albo