założenia dotyczącego izolacji układu (np. wzory (8.1) - (8.3) lub analogiczne), a uzyskany przez nas wniosek okazuje się później sprzeczny z dalszym doświadczeniem, to nie wiadomo, czy popełniony błąd polegał na tym, że doświadczenia zostały źle dobrane (ewentualnie było ich za mało), czy też że izolacja układu została dokonana wadliwie. Natomiast proponowany tutaj sposób potraktowania kanonów przerzuca cały ciężar zawodności wnioskowania na postulat charakteryzujący wyodrębniony układ.<br> Zakończymy paroma uwagami na temat sformułowania kanonów Milla w cytowanej tu już wielokrotnie pracy Greniewskiego. Odnoszą się one do układu o dwóch wejściach i dwóch wyjściach, brzmią zaś następująco.<br> Wzmocniony kanon reszt:&lt;gap&gt;. Zauważmy przede