albo autonomicznie w celu zoptymalizowania parametrów systemu logiki rozmytej. Na rysunku 8.12 przedstawiono przykład prostej jednowarstwowej sieci neuronowej, której wielość wejść 1 i wielość wyjść 0 może interpolować dowolne nieliniowe funkcje przynależności: &lt;gap&gt; - jak wyżej &lt;gap&gt; - funkcja progowa n-tego(8.33) elementu neuropodobnego, na przykład &lt;gap&gt;<br>Na koniec podajmy, jakie są wady systemów rozmytych. Nie istnieje formalna metoda projektowania i ciągle nie ma dobrych miar i metryk przestrzeni i nie można z pewnością stwierdzić, kiedy stosować logikę rozmytą i o ile będzie to lepsze od stosowania metod tradycyjnych, np. w sterowaniu czy diagnostyce. Dobrze znaną wadą jest to, że bezpośredni wynik systemu