ekspozycji był mechanizm zegara wieżowego znaleziony w pałacu w Szczekocinach (XIV-XV w.), stanowiący obecnie własność Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego. <page nr=224>.<br> Plansze z rysunkami wahadła Galileusza z 1641 r. i mechanizmu zegara wahadłowego Chrystiana Huygensa wprowadzały zwiedzających w podział zegarów wahadłowych. Zgromadzone tutaj obiekty pochodziły z XVIII i XIX w., obejmując zegary wahadłowe stołowe, szafkowe, kominkowe, typu "cartel", zegar "szwarcwaldowskie". Przy ich doborze próbowano przede wszystkim uwzględnić rodzaj wahadła, zawieszenie wahadła, typ wychwytu lub dodatkowe wskazania w rodzaju kalendarza, faz księżyca, wschodu i zachodu słońca itp. W ostatecznej realizacji jednak, wobec trudności w pozyskaniu obiektów najcenniejszych, nie zdołano pominąć w ekspozycji zegarów z