odebrane mu następnie przez żołnierzy. Z sali obserwatorium wchodziło się po kilku stopniach do dość płytkiej piwnicy bez okien. Być może przed laty drzwi tej piwnicy były w jakiś sposób zamaskowane i stary Haubitz uznał ją za bardzo wygodny i konspiracyjny schowek. Teraz już piwnica nie posiadała nawet drzwi, wewnątrz walał się gruz i zeschłe liście nawiane tutaj przez wiatr. Szachownicy nie było.<br>Z okrągłej sali obserwatorium przechodziło się do ostatniego pomieszczenia, do pracowni Haubitza-astronoma. Duże okna wpuszczały wiele światła, Haubitz miał tu zapewne swe biurko i bibliotekę &lt;page nr=68&gt;.<br> Na jednej ze ścian zobaczyłem resztki ozdobnego kominka wyłożonego glazurowymi płytkami. Resztki