jechać na tamten brzeg. O, i kukuruźnik<br>na niebie mnie zatrzymał. Leci, a nic go nie słychać.<br> Zadarłem głowę. Po przyciemnionym z lekka niebie sunął dwupłatowy<br>samolot, nie wydając ani szmeru.<br> - A o bucie pan nie słyszał? Zgubił chłopak. Pokaż, Piotrek.<br> Popatrzył jakby od niechcenia.<br> - I czemuście tak długo na wale stali?<br> - A jakoś tak. - Matka straciła nagle pewność siebie, lecz zaraz<br>znalazła przyczynę naszego stania: - Myśleliśmy, że może ktoś jeszcze<br>będzie szedł do promu.<br> - O tej porze mało kto się już trafia. - Zwlókł się z legowiska,<br>przerzucił kapotę przez ramię. - Naczekałem się na was, już bym dawno<br>był na tamtym