przetworzeniu w oryginalne formy zwane barokiem polskim lub sarmackim.<br><br>Sarmatyzm. Terminem tym określa się ideały, uznawane wartości, styl życia i obyczaje XVII-wiecznej szlachty polskiej. Podobnie jak mieszkańcy innych krajów Europy tego czasu, Polacy poszukiwali swego starożytnego rodowodu. Za XV- i XVI-wiecznymi kronikarzami przyjmowali, że przodkami ich byli Sarmaci, waleczny lud zamieszkujący w przeszłości tereny polskie, ruskie i litewskie. W spadku po tych Sarmatach lub ze starożytnego, republikańskiego Rzymu szlachta przejęła wzory cnót obywatelskich i zachowań. Łączyła je ze zwyczajami i obyczajowością ziemiańską, elementami kultury rycerskiej, z religijnością, a także z zamiłowaniem do przepychu i wystawności, które kształtowało się pod