zwapniałej zębiny. Miejsca te noszą nazwę zębiny międzykulkowej (dawniej zwano je przestrzeniami międzykulkowymi - &lt;foreign lang="lat"&gt;spatia interglobularia&lt;/&gt;).<br>&lt;page nr=118&gt; Powstaje ona wskutek tego, że zębina narasta warstwowo i w taki sam sposób wapnieje. Jeżeli więc w pewnych miejscach danej warstwy nie nastąpi odłożenie związków wapnia, miejsca te nie mogą wapnieć, ponieważ rozpoczyna się proces wapnienia następnej warstwy. W obrębie korony zębina międzykulkowa ma postać przestrzeni o nieregularnym kształcie, leżących w pobliżu szkliwa i dochodzących do dosyć dużych rozmiarów (ryc. 60). W szyjce i korzeniu zęba natomiast liczne i drobne przestrzenie zębiny międzykulkowej występują na granicy zębiny i cementu, wytwarzając warstwę ziarnistą korzenia zębiny (ryc. 60