rozszczepienia plutonu-239. Pojawił się dylemat: czy kontynuować gromadzenie uranu-235 poprzez żmudne metody separowania magnetycznego i dyfuzję gazową, czy "pójść na skróty" i skoncentrować się na produkcji plutonu. I w tym przypadku, zarówno dr Oppenheimer jak i gen. Roves, byli zadania, że należy wykluczyć czynnik ryzyka i realizować oba warianty. Jak o tym mówiliśmy w rozdziale 15, w końcu 1943 r. oddano do użytku w Oak Ridge reaktor średniej mocy, który miał służyć zweryfikowaniu koncepcji efektywnej produkcji plutonu-239. Wyniki były pomyślne, przystąpiono zatem natychmiast do pośpiesznej budowy w pobliżu miasta Hanford dwóch reaktorów-gigantów, nastawionych na produkcję plutonu.<br>W