desygnat - żywy Chrystus. Samo istnienie wartości nie jest wartością. Pod tym względem znajdowali sojuszników w osobach niektórych XIX-wiecznych teoretyków wartości. Tak np. Lotze twierdził, że pytanie o istnienie lub nieistnienie wartości jest pozbawione sensu, a jedynie sensowne pytanie w tej kwestii winno brzmieć: czy wartość jest, czy nie jest "wartościowa"? Rickert wykazuje, że moment istnienia przedmiotu jest pochodny od subiektywnej operacji stwierdzania, dokonywanej przez czysty podmiot świadomości, który ze swej strony jest determinowany przez nieegzystencjalną Sollen. Z tego punktu widzenia <page nr=265> można traktować neoheglowską koncepcję Chrystusa jako jedną z odmian "idealizmu aksjologicznego" swoiście pojętego. Inaczej Renan. Dla niego "osobowa wartościowość" Chrystusa