chwilę się zbudzimy <br>i to będzie straszne.<br><br>- Nie - powiedział Bob - sen trwa dalej. Patrz.<br><br>I wskazał na następną wydmę. Była obrośnięta szarą, zakurzoną trawą. <br>A na jej szczycie stał mały, szary osiołek o nastroszonych uszach.<br><br>Zaczęli biec w jego stronę.<br><br>Osiołek się spłoszył. Zawrócił - i znikł za wydmą. Ale gdy wbiegli <br>na jej szczyt, z ich ust wydarł się okrzyk: bo "sen" trwał.<br><br>W ramach tego "snu" ujrzeli o kilkanaście metrów przed sobą <br>owego osiołka i jeszcze dwa wielbłądy, i młodego, zdumionego Murzyna.<br><br>- Co to jest? - krzyknął Bob.<br><br>Murzyn zrobił taki gest, jakby chciał uciekać, ale przemógł się. Podszedł <br>do nich