nastawienia do reform.<br>Choć powyższy argument Kornaia uznawany jest jedynie przez mniejszość, wydaje się, że powszechnie wysuwana teza o roli odziedziczonych zaburzeń równowagi może być konsekwencją jego klasycznej niemal interpretacji gospodarek centralnie planowanych w kategoriach braku równowagi. W istocie, tak silny nacisk na kwestię zachwianej równowagi mógł również wpłynąć na wczesny etap dyskusji o priorytetach makroekonomicznych. Podjęcie przez rząd polski w 1990 r. frontalnego ataku przeciwko nadwyżce popytu, określanej mianem "nawisu inflacyjnego", mogło mieć pewien związek z uznaniem reformatorów dla teorii Kornaia. Jest rzeczą ważną, że o ile na gruncie węgierskim teoria Kornaia miała swoich krytyków, o tyle w Polsce nie