na obecność swych przyjaciół. Objęci szczelnym uściskiem, patrzyli w siebie, wprost w swoje oczy i trwali w pocałunku aż do zatrzymania się windy. Obydwoje drżeli, gdy trzeba było przerwać to na krótko, by zrobić parę kroków po korytarzu i wejść do pokoju. Gdy wyprzedzając dwójkę przyjaciół dobili do drzwi i wdarli się do środka, natychmiast dopadli ogromnego łoża, po czym przystąpili do pospiesznego uwalniania się z odzieży.<br>W pokoju wygaszone były już wszystkie światła. Gdy oczy przywykły do ciemności, najbliższy przyjaciel Paula Bernardo, siedząc na kanapie w grzecznym objęciu z najbliższą koleżanką Karli, widział dokładnie rozgrywające się na wielkim łożu sceny jakby