centralnej &lt;name type="place"&gt;Słowacji&lt;/&gt;.<br>&lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Deportacja miała oficjalnie charakter dobrowolnego przesiedlenia. Ponieważ Węgrzy nie chcieli opuszczać rodzinnych miejscowości, służby bezpieczeństwa przeprowadzały, najczęściej w nocy, łapanki na węgierskich obywateli&lt;/&gt;&lt;/&gt; - przyznał w wywiadzie dla słowackiej telewizji &lt;name type="org"&gt;TA3&lt;/&gt; &lt;name type="person"&gt;Jan Peszek&lt;/&gt;, historyk &lt;name type="org"&gt;Słowackiej Akademii Nauk&lt;/&gt;.<br>Jak stwierdził &lt;name type="person"&gt;Duszan Kovacz&lt;/&gt;, autor książki &lt;name type="tit"&gt;"Historia Słowacji"&lt;/&gt;, rząd &lt;name type="place"&gt;Czechosłowacji&lt;/&gt; usiłował przesiedlić węgierskie rodziny na terytoria czeskiego pogranicza opuszczone po deportacji Niemców sudeckich. &lt;q&gt;&lt;transl&gt;- Przesiedlono około 40 tysięcy Węgrów. Po kilku latach większość z nich wróciła do swoich domów. Po roku 1948 Węgrom przywrócono prawa obywatelskie, ale wydarzenia lat 1938 - 1948 długo rzutowały na stosunki słowacko-węgierskie&lt;/&gt;&lt;/&gt; - dodał &lt;name type="person"&gt;Kovacz&lt;/&gt;.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="news" sub="world"&gt;<br>&lt;tit&gt;&lt;name type="org"&gt;UE&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>&lt;tit&gt;Wybuch w biurze niemieckiego