tzw. konkluzji zależy m.in. od funkcji straty, której dobór jest arbitralny, a w każdym razie uzależniony (również) od jakichś innych względów aniżeli dążność do uzyskania "konkluzji" prawdziwej (np. chęć ograniczenia straty materialnej). Wypadnie więc rozpatrzyć obecnie rolę, jaką funkcja straty istotnie pełni.<br> Sytuacja jest nieco różna dla tzw. (uogólnionej) weryfikacji hipotez oraz dla estymacji.<br> a. Przypuśćmy, że zbiór X wszystkich możliwych wartości parametru x jest określony jako a Ć x Ć b . Podzielmy ten zbiór na skończoną liczbę rozłącznych podprzedziałów X, -, X1 ; reprezentują one brane pod uwagę hipotezy (mianowicie hipoteza X, głosi, że prawdziwa wartość parametru x ­ X,) .<br> Wówczas dla