Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Postęp Fizyki
Nr: 21
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1970
Tytuł: Postęp Fizyki
Nr: 21
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1970
drogą dane wykazują duże rozbieżności.
Powyższy przegląd metod eksperymentalnych i uzyskiwanych przy ich pomocy informacji wskazuje, że nasza znajomość stanów wysokowzbudzonych jest niepełna i fragmentaryczna. W sytuacji, kiedy potrzebna jest znajomość zachowania się poziomów wzbudzonych w szerokim zakresie energii wzbudzenia, zmuszeni jesteśmy korzystać z modelu teoretycznego.
Podstawą teoretycznego ujęcia ruchów wewnątrzjądrowych przy wysokiej energii wzbudzenia jest ich skomplikowanie i współzależność, powodujące, że jedynym sposobem ich opisu jest zastosowanie metod mechaniki statystycznej. Najistotniejszą konsekwencją skomplikowania ruchów wewnątrzjądrowych jest naturalna tendencja do osiągnięcia stanu równowagi, w którym energia wzbudzenia byłaby rozłożona równomiernie między wszystkie nukleony jądra, i który byłby w pełni scharakteryzowany przez
Powyższy przegląd metod eksperymentalnych i uzyskiwanych przy ich pomocy informacji wskazuje, że nasza znajomość stanów wysokowzbudzonych jest niepełna i fragmentaryczna. W sytuacji, kiedy potrzebna jest znajomość zachowania się poziomów wzbudzonych w szerokim zakresie energii wzbudzenia, zmuszeni jesteśmy korzystać z modelu teoretycznego.
Podstawą teoretycznego ujęcia ruchów wewnątrzjądrowych przy wysokiej energii wzbudzenia jest ich skomplikowanie i współzależność, powodujące, że jedynym sposobem ich opisu jest zastosowanie metod mechaniki statystycznej. Najistotniejszą konsekwencją skomplikowania ruchów wewnątrzjądrowych jest naturalna tendencja do osiągnięcia stanu równowagi, w którym energia wzbudzenia byłaby rozłożona równomiernie między wszystkie nukleony jądra, i który byłby w pełni scharakteryzowany przez
drogą dane wykazują duże rozbieżności.<br>Powyższy przegląd metod eksperymentalnych i uzyskiwanych przy ich pomocy informacji wskazuje, że nasza znajomość stanów wysokowzbudzonych jest niepełna i fragmentaryczna. W sytuacji, kiedy potrzebna jest znajomość zachowania się poziomów wzbudzonych w szerokim zakresie energii wzbudzenia, zmuszeni jesteśmy korzystać z modelu teoretycznego.<br>Podstawą teoretycznego ujęcia ruchów wewnątrzjądrowych przy wysokiej energii wzbudzenia jest ich skomplikowanie i współzależność, powodujące, że <page nr= 43> jedynym sposobem ich opisu jest zastosowanie metod mechaniki statystycznej. Najistotniejszą konsekwencją skomplikowania ruchów wewnątrzjądrowych jest naturalna tendencja do osiągnięcia stanu równowagi, w którym energia wzbudzenia byłaby rozłożona równomiernie między wszystkie nukleony jądra, i który byłby w pełni scharakteryzowany przez
