W sytuacji, kiedy potrzebna jest znajomość zachowania się poziomów wzbudzonych w szerokim zakresie energii wzbudzenia, zmuszeni jesteśmy korzystać z modelu teoretycznego.<br>Podstawą teoretycznego ujęcia ruchów wewnątrzjądrowych przy wysokiej energii wzbudzenia jest ich skomplikowanie i współzależność, powodujące, że &lt;page nr= 43&gt; jedynym sposobem ich opisu jest zastosowanie metod mechaniki statystycznej. Najistotniejszą konsekwencją skomplikowania ruchów wewnątrzjądrowych jest naturalna tendencja do osiągnięcia stanu równowagi, w którym energia wzbudzenia byłaby rozłożona równomiernie między wszystkie nukleony jądra, i który byłby w pełni scharakteryzowany przez podanie liczb kwantowych, energii, ilości cząstek, momentu pędu itp., niezależnie od sposobu jego wzbudzenia. Pojęcie takiego stanu wprowadził N. Bohr pod nazwą jądra złożonego. <br>Czas