w której niedawno myła się Róża, ta woda miała jej zapach. Poszło, ciemna otchłań przełknęła. Gdy powrócił do ciepłej kuchni, Róża, klęcząc, podsuwała Spinozie serwisowy talerzyk z mlekiem. Jak na te dni, jak dla niego, szczęśliwego posiadacza dwóch worków kartofli, połowy bańki nafty, pęku świec, dwóch wianuszków cebuli, skrzynki antonówek, widoczek zaiste budujący.<br><br>Narastał gwar z ulicy, przebił się śpiew: "u bauera jest służąca, taka miła i gorąca, że za kilo sacharyny pierdolił ją pół godziny". Coś się komuś pokręciło, teraz kobiety są tańsze, wszystko jest mniej warte. We Wrzosowie był obyczaj śpiewania sprośnych piosenek pod oknami spokojnych ludzi, taki miejscowy