zamkniętym, odcinającym człowieka od jego otoczenia. Człowiek taki - zamiast kierować swą postawę uczuciową na zewnątrz - kieruje ją do wewnątrz, obraca się wokół własnej osi, przestaje iść naprzód; jest zakochany w sobie, wskutek tego bezkrytyczny, lub siebie nienawidzi i dąży w końcu do samounicestwienia. Wskutek skierowania uczuć do wewnątrz znika obiektywność widzenia siebie; dlatego autoportret przestaje spełniać rolę układu samokontrolującego.<br><br>&lt;tit&gt;Narcyzm&lt;/&gt;<br>Według Freuda we wczesnym dzieciństwie musi się przejść przez narcystyczną fazę rozwoju libido; postawa "do" jest skierowana do wewnątrz, dopiero później uczucia dziecka zwracają się ku światu otaczającemu. Oczywiście wszystkie przypuszczenia odnoszące się do przeżyć w tak wczesnym okresie rozwoju są zwykle