jego ogonem (rys. 18).<br>Według jednak zgodnej opinii specjalistów, wszystkie te środki, służące ochronie cennej załogi rozpoznawczej przed ogniowym oddziaływaniem przeciwnika, są zdecydowanie mniej efektywne niż zabiegi taktyczne, przynoszące zdecydowanie lepsze rezultaty. Należy do nich wykorzystywana powszechnie skrytość działań, realizacja zadania w bezwzględnej ciszy radiowej i możliwie poza strefami radiolokacyjnej widzialności środków przeciwnika. Wynika to także z faktu, że zapas dipolowych odbijaczy i świetlistych flar, w które zwykle wyposaża się samoloty rozpoznawcze jest ograniczony, a załogom zaleca się ich bardzo oszczędne wykorzystanie i to tylko w momentach faktycznego uchwycenia samolotu w wiązkę energii elektromagnetycznej pokładowej stacji radiolokacyjnej atakującego myśliwca przeciwnika.<br>W