musi się liczyć, każdy człowiek. Musi się cierpieć, jeśli się naprawdę musi zabijać.<br>- Śmiej się z tego! Zabiłeś kiedy? Marcin drgnął:<br>&lt;page nr=83&gt; - Nie.<br>- A widzisz! Ja zabiłem. I niejednego. - Niemców...<br>- Wrogów. Ale zapewniam cię, żadnych cierpień. Marcin pochylił głowę.<br>- Nie, nie... - szepnął. - Co nie?<br>- Tak nie wolno.<br>- Ale tak jest. Idź więc, jeśli chcesz. Wyśpij się przede wszystkim. Jutro któryś z nas do ciebie zajdzie. Bądź w domu.<br>- Tak - odpowiedział bezbarwnie.<br>Czuł, że już nie należy do samego siebie i tylko jakąś bardzo nikłą cząstką, samotną i rozpaczliwie smutną chroni własną, nikomu niepotrzebną wolność. Jeszcze nigdy w życiu nie czuł się tak