powietrze, które się rozpręża i unosi po stokach do góry. W rezultacie wzdłuż podłużnej osi doliny, w kierunku przeciwnym do jej spadku, wieje wiatr dolinny (rys. 8.5.5). Powietrze jest zasysane z niższych części doliny, przemieszcza się po stokach nasłonecznionych, gdzie jako cieplejsze unosi się ku górze. Wiatry dolinne wiejące w ciągu dnia umożliwiają powstawanie, niekiedy bardzo silnie rozbudowanych, chmur kłębiastych nad grzbietami górskimi wznoszącymi się nad dnem dolin.<br> Podczas pogody bezchmurnej w nocy występuje wiatr wiejący od strony gór w kierunku wylotu doliny (rys. 8.5.5). Następuje więc odwrócenie cyrkulacji dziennej powietrza. Zbocza wzniesień i przylegające do nich