okazy tylko w tych częściach zasięgu, w których dominują one w populacji. Oznacza to, że granice jednostek czasu geologicznego wyznaczone w konkretnych profilach przy użyciu takiej koncepcji gatunku temporalnego (zwanej wertykalną albo typologiczną) zależą od liczby znalezionych okazów.<br>Wertykalne (typologiczne) ujęcie gatunku jest więc istotnym źródłem dodatkowego <br>błędu w korelacji wiekowej. Można tego błędu uniknąć, definiując początek gatunku populacyjnie (czyli horyzontalnie). Wyznacza go wtedy osiągnięcie pewnej struktury populacji (rozkładu zmienności) przez linię ewolucyjną. Charakteryzuje ją średnia (sciślej: modalna) wartość diagnostycznej cechy w próbce. Identyfikacje opiera się wówczas na analizie populacyjnej, nie uzależnionej tak bardzo od wielkości próbki.<br>&lt;page nr=54&gt;<br>Nawet mając do dyspozycji