zaś przeciwnicy bezceremonialnego traktowania bezbronnych klasyków nie mogą się doprosić o polską Comédie Fran~aise, w której wystawiano by ich dzieła w tradycyjnej formie, a figurujący na afiszu autor mógłby się przyznać &lt;page nr=221&gt; do swego dzieła. Tymczasem Teatr Narodowy, najlepiej się po temu nadający, stanowił miejsce najdziwniejszych eksperymentów teatralnych; protesty oburzonych wielbicieli starego rzadko przenikały na łamy prasy. Dyskredytował ich chyba już sam fakt odwoływania się do pewnej tradycji.<br>Przyczyn tego zjawiska można się jedynie domyślać. Należą do nich zapewne szybkość zachodzących przemian, poczucie niestabilności świata, w którym wszystko może ulec zmianie (a nawet zagładzie, jeśli nie atomowej, to ekologicznej). Nie bez