węższym, pojęciem proletariusza czy Aryjczyka i zamiast "nie czyń krzywdy bliźniemu swojemu" mówiło się już odtąd "nie czyń krzywdy rodakowi swojemu", albo "nie czyń krzywdy robotnikowi". I tutaj, mój drogi, podzielę się z Tobą największą z moich wątpliwości. Czy bez oparcia religijnego i metafizycznego słowo "człowiek" nie jest słowem zbyt wieloznacznym! Czy z chwilą, gdy odbierze mu się takie znamiona jak dusza nieśmiertelna i odkupienie przez Chrystusa, nie rozpada się natychmiast na mnóstwo odmian, z których jedne są lepsze, drugie gorsze, z których jedne godne są opieki i hodowli, a inne doszczętnego wytępienia! Czy wreszcie możliwe jest wynalezienie jakiejś jednej etyki