między ziarnami osadu (interstycjalnego) bądź do pasożytnictwa.<br>Wśród staropaleozoicznych robaków obłych są też takie, które miały mineralny szkielet doskonale zachowujący się w stanie kopalnym. Maleńkie fosforanowe tarczki uzbrajały kutykularne pierścienie okryw ciała Palaeoscolecida (ryc. 7.4), podobne jak u priapuloidów. W toku ewolucji tarczki te zmieniały pokrój od stożkowatego z wieńcem guzków (Hadimopanella, Utahphospha) do tareczkowatego (Milaculum).<br>Inny rodzaj tropów, które pojawiły się na początku kambru, to wzmocnione śluzem kanały prowadzone poziomo tuż pod powierzchnią dna. Ruch następował dzięki fali perystaltycznej tylko od dolnej strony, czyli na podobieństwo podeszwy ślimaków. Inne ich cechy dowodzą planu budowy całkiem odmiennego od dzisiejszych mięczaków