przykład szpilkowe). Trawy zredukowały swą morfologię do prostego pędu i kilku długich, niczym nie wyróżniających się liści, uprościły też swe korzenie, które stały się gąszczem prawie identycznych, nie zróżnicowanych odrostów. Ale najważniejszym zapewne wynalazkiem było zupełne odwrócenie "filozofii rośnięcia" - zamiast rosnąć od czubka trawy przyrastają od dołu. Przeniosły one swój "wierzchołek" wzrostu do podstawy pędów i liści (pędy traw, zwane źdźbłami, przyjęły dodatkowo budowę segmentową, z pustym wnętrzem - umocniło to wielce ich strukturę, pozwalając im rosnąć wysoko przy zachowaniu bardzo cienkiego przekroju). Kiedy kosimy trawnik kosiarką, trawa nie zamiera - przeciwnie, wtedy właśnie rośnie najbujniej i jest najbardziej produktywna. Spróbujmy podobnie potraktować